Kent u de grote hit van Albert Hammond, It never rains in southern California??
Het einde van Route 66 ligt in Santa Monica, en uiteraard wilden we daar graag naartoe. Nu werden we al gewaarschuwd dat het met de auto vrijwel ondoenlijk is om dat in 1 dag te bereiken via route 66, simpelweg omdat er op elke straathoek een stopbord of een stoplicht staat.
Maar geen nood, we hadden een hotel wat buiten Los Angeles met al z’n suburbs lag, dus ben ik gaan zoeken naar een gratis parkeerplaats bij een station. En dat was er.. Er gingen 2 treinen ’s morgens en 2 ’s middags terug. Dus wij op tijd uit bed zodat we op tijd de trein konden nemen en op pad. Helaas, wegwerkzaamheden. En nog meer wegwerkzaamheden, en een file, en nog meer wegwerkzaamheden. En toen wegwerkzaamheden op de snelweg waar we eraf moesten om de trein te bereiken. En je raad het al, toen we uiteindelijk geparkeerd waren, reed de trein net weg.
Maar, volgens een mevrouw van de beveiliging van het station was dat geen probleem, na een kwartier ging er weer een trein en dan hoefden we alleen maar over te stappen in de plaats Orange. Ze was alleen vergeten erbij te vertellen dat er 2 uur zat tussen trein 1 en trein 2.. 🙁
2 uur in zo’n klein plaatsje is best saai. Dus hebben we wat winkels bekeken (waaronder een winkel van een man die allemaal heel erg mooie oude dingen verkocht (reclameborden, coca cola dingen en zelfs auto’s) en hebben wat gegeten bij een Mexicaanse bakkerin.. Maar toch duurde het lang.
Enfin, toen we eenmaal op LA Union Station aankwamen moesten we een bus nemen. Intussen hadden we al allerlei stadia van regen meegemaakt, maar in LA viel het nog wel mee. Die bus naar Santa Monica deed er best lang over.. Uurtje ofzo. En het verkeer daar was een chaos, alles zat vast. En toen stonden we in Santa Monica. Intussen regende het harder en harder. We waren gelukkig maar 1 blok van de kust verwijderd. Er hangt op de pier een eindbord van route 66..
Komen we daar, blijkt de politie het strand en de pier ontruimd te hebben omdat het vanwege onweer te gevaarlijk was..
Dichterbij dan dit konden we dus helaas niet komen…
Maar het echte einde was aan het einde van Olympic boulevard.. En daar zijn we wel geweest..
Dit is dus het echte einde van Route 66. Intussen kwam de regen met bakken tegelijk uit de hemel.
De terugtocht was weer even chaotisch dan de heenreis.. Met bus, metro, trein en auto. Maar we hebben het gehaald. We hebben een deel van route 66 tot het einde volbracht en zijn ook nog eens van de oostkust (vliegveld van New York) naar de westkust gereisd.