Categorie: Emigratie

Ik heb een tijdje geleden al eens een blogje geschreven over hoe de ziektekostenverzekering geregeld is voor mensen die in Duitsland wonen en in Nederland werken. Het einde van het jaar is altijd een mooi moment om eens te kijken wat we allemaal verzekerd hebben en wat we daarvan gebruiken. En 1 ding was onze tandartsverzekering. Die hebben we (in Nederland) bijverzekerd maar we zijn er al in geen jaren meer geweest en feitelijk kost dat dus alleen maar geld. En toen vroeg ik me ineens af: hoe is dat eigenlijk in Duitsland geregeld?? Wat blijkt, die zit in Duitsland gewoon in het normale pakket. We hebben dus jarenlang een extra tandartsverzekering gehad, terwijl we hier gewoon naar de tandarts kunnen..

Die hebben we dus maar opgezegd en zijn op zoek gegaan naar een goede tandarts. Nouja, die zijn er hier gelukkig genoeg en wat makkelijk is, we hebben zelfs een Nederlandse tandarts gevonden wat wel zo makkelijk is.

We gaan wel eens wat te eten halen bij de plaatselijke pizza/döner-zaak Pronto! Zo ook gisteravond. De eigenaar van de  zaak had de vorige keer al eens aan Renée gevraagd of ze het gerecht Kapsalon kende, want er kwamen regelmatig mensen in de zaak die erom vroegen. Ze hadden toen al op een papiertje geschreven wat er allemaal in hoort te zitten, maar aangezien Renée er nog nooit 1 had gegeten wist ze dat ook niet precies. Gelukkig hadden we deze keer mijn goede vriend Jeroen bij.. En die wist het wel precies. En dus werd er verteld wat erin moest en hoe ze het moesten maken en werd er ter plekke een Friseursalon kapsalon klaargemaakt. Mocht de kapsalon een succes worden in Duitsland, dan weet u nu wiens schuld dat is.. 🙂

Wij komen graag in kleine familiehotels in Duitsland. Van oudsher kwam mijn familie (en ik dus ook) al veel in een klein hotel (met goedlopend restaurant langs een drukke weg) op zo’n 4 uur rijden van Nederland. Sinds 1970 kwamen we daar vrijwel jaarlijks en je ziet de eigenaars ouder worden. Oma was eerst nog in het bedrijf maar die overleed eind jaren 80. En begin deze eeuw ging het niet meer. De eigenaren waren eind 60, begin 70, hadden zich altijd kapot gewerkt en waren op zoek naar opvolging… Niet te vinden..

In 2008 waren we de laatste gasten, de week dat we er waren was de laatste week dat ze open waren. Ze waren gewoon op, de man kon intussen de trap al vrijwel niet meer op lopen en ook zij liep heel erg slecht. Toen ze dicht waren is de man een half jaartje later overleden. We hebben haar nog een paar keer opgezocht, de laatste keer in een verzorgingstehuis en 2 maanden geleden is ze ook overleden. Tijd om te genieten van het leven hebben ze niet echt gehad. Het hotel was na een paar jaar wel verkocht, maar de huidige eigenaar heeft het ook niet volgehouden en heeft de zaak wegens gezondheidsproblemen alweer gesloten.

Onlangs waren we voor de 2e keer in een gezellig hotel in een dorpje in de Harz. De eigenaar is even oud als wij, het is er lekker rustig, je kunt er heerlijk wandelen en de eigenaar maakt heerlijk eten. En het is nog betaalbaar ook.

Helaas heeft hij ook geen opvolging, zijn kinderen hebben andere toekomstplannen dan een hotel runnen. En hij wil het nog wel 10 jaar doen, maar hij moet ook aan zijn toekomst denken. Het gebouw, een groot pand van enige honderden jaren oud, is geschat op 3 ton. Hij zei tegen ons, als het in Berlijn of München zou staan zou het miljoenen waard zijn en dat is natuurlijk zo. Gelukkig heeft hij de tijd om rond te kijken naar iemand die het over wil nemen, hopelijk wacht hij niet te lang voordat hij te oud is en de tent moet sluiten. Hij kende een collega die hier een kilometer of 30 vandaan een hotel heeft. Die mensen waren in de 70 en die zaak liep prima. Maar helaas, ook zij konden geen opvolging meer vinden, ze wilden en konden niet meer doorgaan en hebben de zaak gesloten. Ze wonen er nu zelf nog in tot er een nieuwe koper gevonden is.

Toen we het huis kochten was onze voortuin een grind-woestijn met 2 beuken en een spar. Zie deze foto die in 2006 gemaakt is.

Later hebben we het grind al eens zo goed en zo kwaad mogelijk weggehaald en een heg geplant. Het probleem is en blijft echter dat dat grind helemaal in de bodem zit die daardoor zo hard als steen is en waarmee je dus weinig kunt beginnen. De buurman heeft met z’n minitractor al eens sleuven in de bodem gemaakt, waardoor ik het met veel moeite om kon spitten, maar het bleef een probleem dat de grond daar erg stevig is.

En ander probleem was dat bomen groeien… Dat is iets waar de vorige eigenaresse van ons huis kennelijk niet aan heeft gedacht, wat op meer plekken in de tuin te zien is. Dat die beuken groeien was niet zo’n probleem (dat zijn vreemde dunne langwerpige bomen die niet breder maar alleen maar hoger worden) maar de spar werd wel een probleem, deze begon al aardig richting heg en weg te groeien en daarbij begon hij onze voortuin grotendeels te bedekken. Tevens hadden we het plan opgevat om dit stukje tuin te gaan bedekken met worteldoek, het gras en onkruid groeien er lustig en door de vreemde harde grindhoudende bodem is het lastig om er andere dingen te planten.  Worteldoek leggen onder die spar lukt echter niet en het ding moet er toch een keer uit omdat hij gewoon te groot wordt, vandaar dat we na lang wikken en wegen besloten hebben dat we hem er dan het beste gelijk uit kunnen halen.

En natuurlijk hebben we er ook actiefoto’s van gemaakt… 🙂

Eerst de onderste takken er vanaf zodat ik bij de stam kan komen.

 

 

 

 

En dan kan de zaag erin:

 

En hij ligt…

Nog even los zagen…

En hij is klaar voor verwerking tot brandhout.

De volgende klus is om alle gras en onkruid weg te halen en er worteldoek in te leggen.

We zijn overigens verrast door het uitzicht dat we ineens hebben uit ons voorraam en hoeveel licht er ineens binnen komt…

Dat is trouwens best een leuk scrabble-woord, ziektekostenverzekeringsperikelen.. 🙂

En eigenlijk hebben we geen problemen met de ziektekostenverzekering. In tegendeel, zou ik willen zeggen. Wij, als in het buitenland wonende en in Nederland werkende Nederlanders zijn namelijk verplicht verzekerd in Nederland en in Duitsland. Premie betalen we alleen in Nederland, de Duitse verzekering is kosteloos.

Het voordeel hiervan is dat we kunnen kiezen waar we zorg afnemen. Zo hebben we een Duitse huisarts maar ga ik naar een Nederlandse oogarts (ik zou niet weten hoe ik alle problemen met mijn ogen in het Duits uit zou moeten leggen.. 🙂 ).

Renée heeft in 2012 een nieuwe heup gekregen en heeft heel het traject daarvoor in Duitsland doorlopen. Een voordeel hiervan is sowieso dat de begeleiding hierbij veel beter is. Zo wordt je niet na een weekje al uit het ziekenhuis ontslagen met een verwijsbriefje voor een fysiotherapeut, maar pas na een dag of 12 a 14. Hierna ga je nog een paar weken in “Reha”. Dit is een soort van verzorgingstehuis waar je zeer intensief begeleid wordt bij het opnieuw leren lopen en er eventuele hulpmiddelen aangepast worden en wat er nog meer nodig zou kunnen zijn. De Reha waar Renée was is speciaal voor mensen met een nieuwe heup en andere bewegingsproblemen en wordt geheel door de Krankenkasse (het ziekenfonds) betaald. Zelfs de reis er naartoe en terug wordt voor je geregeld.

Ik ben in 2013 aan mijn oog geopereerd en dat heb ik dan weer in Nederland laten doen. Ik ben tenslotte bij de oogarts die de operatie heeft gedaan onder controle vanwege mijn andere oogproblemen.

Er is trouwens nog een voordeel aan gebruik maken van zorg in Duitsland, ze hebben er voor veel behandelingen een veel kortere wachttijd dan in Nederland en ook geen eigen risico.

Zoals jullie op dit weblog kunnen lezen wonen we ingebouwd tussen de akkers. Voor ons huis ligt een akker waar kennelijk weinig op wil groeien. Het is vroeger een zandgraverij geweest, die hebben ze volgestort met puin en daarna een laag grond erop. Er is ook een plek waar ze elk jaar wel een keer vast komen te zitten met een tractor, kennelijk verzakt het daar nogal makkelijk of zo.

Naast ons huis ligt een hele grote akker, die is van onze buurboer Karl. Deze akker loopt helemaal naar het einde van de weg en de windmolen waarvan elders op het weblog foto’s staan, staat ook in die akker. De akker loopt door tot achter onze tuin, feitelijk is er een hoek uit zijn akker en dat is ons grondstuk. En aan de andere zijkant van het huis (naast de schuur) loopt ook een weg en daarachter ligt (logisch) ook een akker.

Het afgelopen jaar stond op al deze akkers mais. Het gevolg hiervan was dat we aan alle kanten omsloten waren door een 2 meter hoge maismuur. Zoals jullie wel zullen begrijpen zijn we dus altijd erg benieuwd wat we dit jaar weer krijgen en elke keer als er een tractor of ander landbouwvoertuig bezig is kijken we of we kunnen ontdekken wat hij gaat doen.  Aangezien de meeste gewassen pas na de zomer geoogst worden kan het het verschil zijn tussen een hele zomer mooi uitzicht of een hele zomer ingebouwd zitten in een maisveld..

.. om in het buitenland te wonen.

Zo willen wij graag een computer met een Nederlandstalig besturingssysteem en een Nederlands toetsenbord is dan ook wel handig. Tenslotte is de layout van een Duits toetsenbord nogal anders, zelfs sommige letters zitten op een andere plek. En dus Medion in Nederland maar eens gebeld.. “Hallo, kunnen we bij jullie een PC bestellen en die in Duitsland laten bezorgen?”. Antwoord: “nee, dat gaat niet.” En dus die PC maar bij bekenden in Nederland laten bezorgen en daar af gaan halen.

Medion verstuurt ze dus inderdaad vanuit Duitsland, om ze dan door DPD naar Nederland te laten brengen, waar wij hem weer ophalen en hem dan weer naar Duitsland brengen. Dat had efficiënter gekund.. 🙂

Een kenteken is in Duitsland zo geregeld. Je gaat met de juiste papieren naar het Strassenverkehrsamt, je wacht heel de ochtend en als je dan aan de beurt bent krijg je op een gegeven moment een papiertje mee waarop je nieuwe kenteken staat. Tegenover dat Strassenverkehrsamt zit dan een zaak waar je je kentekenplaten kunt laten maken en die kentekenplaten kosten je dan een bedrag tussen de 30 en 40 euro..

Dat kan goedkoper! 🙂

Je kunt een wunschkennzeichen (keuzekenteken) aanvragen. Dat gaat gewoon via internet en het reserveren kost niets. Een eenmaal gereserveerd kenteken blijft een maand gereserveerd en daarna kun je hem weer voor een maand verlengen.Een voordeel van een keuzekenteken is ook dat je weet wat je als kenteken krijgt. Als je hem niet kiest dan zou je een hele rare letter/cijfer-combinatie kunnen krijgen.

Overigens, de letters voor de stickertjes staan vast, de letters en cijfers daarna zijn te kiezen, mits ze beschikbaar zijn.

Als het kenteken gereserveerd is kun je kentekenplaten bestellen via internet (tenslotte weet je wat erop moet komen), dat kost je inclusief verzending iets tussen de 10 en 15 euro. Als je je kenteken aan gaat vragen neem je de reservering en de kentekenplaten mee en je meld je bij het strassenverkehrsamt, hier moet je 12,80 extra betalen (vanwege het keuzekenteken) bovenop de normale kosten. Echter, aangezien je kentekenplaten zo’n 20 euro goedkoper zijn bespaar je nog steeds geld en je hebt een kenteken naar keuze..