Categorie: Emigratie

Ons leven bestaat momenteel grotendeels uit regelen (en inpakken/uitpakken). Vanmorgen ben ik met mijn auto naar de TÜV geweest om de keuring te regelen. Ik ben naar de gemeente geweest om het overschrijven van de afvalstoffenheffing te regelen. Ik ben zojuist bezig geweest om mijn en Christans verhuizing naar Duitsland via internet te regelen. Morgen contact opnemen met de garage om de CoC-verklaring voor de auto te regelen. En zo regelen we maar door!

Gelukkig is men in Duitsland dol op regeltjes. Maar ik moet ook eerlijk zeggen dat de service er hoog is, ondanks alle bureaucratie. Zo vroeg de man van de TÜV vanmorgen of ik de papieren van de keuring meteen nodig had. Nee, zei ik, niet meteen. Toch heeft hij ze ongevraagd al meteen in orde gemaakt "zodat ik er niet speciaal voor terug hoefde te komen". Hij heeft ook meteen gezorgd dat ik over 2 jaar automatisch een oproep krijg voor de APK, die in Duitsland om de twee jaar plaatsvindt. Alweer wat geregeld!

Omdat we hier straks met drie katten gaan wonen, waarvan er eentje op zijn zachtst gezegd nogal avontuurlijk is, en bovendien een fanatiek jager (iemand al eens een vlaamse gaai in zijn woonkamer gehad? – ik wel), bouwen we een kattenren. Ook erg prettig voor de in groten getale aanwezige vogeltjes. Die willen we namelijk graag houden.

Verder lezen De kattenren begint vorm aan te nemen

Nouja, een speelhuisje dus….

Christan is er maar wat blij mee…

…met klussen.

Intussen hebben we internet en telefoon in ons stulpje. Een paar weken te laat, maar het is er wel. Zo kunnen we tenminste een beetje contact houden met de buitenwereld.

Intussen is het maaiwerk aardig voltooid en de hoeken waar brandnetels stonden zijn ook gemaaid waardoor we daar ook eens kunnen komen. En het gras groeit alweer lekker. Wel kunnen we nu overal komen doordat de meeste brandnetels ook weg zijn. Van ruim een kilo rode bessen intussen (5 potten) heerlijke jam gemaakt.. Eigen maaksel is toch stukken beter dan dat spul uit de winkel. Er hangen nu ook bijna overal lampen. Heerlijk, je zet een schakelaar om en er gaat licht aan. De uitstortgootsteen voor in de wasruimte hangt intussen ook. En er is daar ook een begin gemaakt met de aanleg van een kattenluik. Dwars door een spouwmuur heen.

Ook wel prettig, we hebben een bed gekocht. Een boxspring met 2 verschillende matrassen, een zachte voor Renée en een stevigere voor mij. We hebben ook een houten speelhuisje voor Christan gekocht. Intussen zit dat al in elkaar ook. En een douchecabine voor in de 2e douche. En nieuwe wc-brillen en wc-rol-houders. En een deurbel met nieuwe knop, zodat de kitcherige namaak-gouden-knop met tingeltangel-bel vervangen is door een leuke witte knop met ding-dong-deurbel.

Er is ook al een heleboel hek verwijderd. Onze tuin was tot nu toe een mekka voor hekkenliefhebbers. Veel tussenliggende hekken zijn nu verwijderd zodat het wat meer 1 tuin wordt. (een deel van) De palen zijn intussen hergebruikt voor de afrastering van onze tuin en een deel van het gaas gaat gebruikt worden voor de aanbouw van de kattenren. Ik ben vast nog een heleboel vergeten. De afgelopen tijd hebben we vooral kleine dingen gedaan omdat we voor de grotere dingen afhankelijk zijn van anderen. En dan kan het wel eens wat langer duren..

Ik ben net weer terug van een weekend in ons nieuwe huis. Frank is behoorlijk druk bezig geweest met zijn nieuwe speeltje:

Er valt uiteraard heel wat te maaien bij ons. Zeker omdat de brandnetels overal woekerden. Frank is flink tekeer gegaan met de maaier met als gevolg dat we nu op plaatsen kunnen komen die voorheen onbereikbaar waren. Zo kun je nu tussen de dennen wandelen en is een stukje tuin met kersen- en appelbomen bereikbaar geworden. Verder heeft hij uitgevonden dat we twee enorme bomen met walnoten hebben (dat wordt een prima oogst, ze zitten bomvol).

Tussen de brandnetels achter de schuur zijn hordes bessenstruiken tevoorschijn gekomen, we hebben vandaag staan plukken, twee enorme bakken vol en nog kun je nauwelijks zien dat er wat af is.

De meeste hekken zijn verwijderd, zodat je makkelijk het hele terrein over kunt lopen. Ook handig voor de vele hazen en fazanten, die zie je echt bij bosjes over het terrein lopen. De hazen zijn niet echt schuw, je kunt er dichtbij komen, erg leuk! Ik zal volgende week eens kijken of ik er een paar op de foto kan zetten.

Wat helaas nog niet verwijderd is, zijn de grote strobalen onder het prieel. Die zouden weggehaald worden door de eigenaar van de paarden die voorheen in de wei liepen, maar dat is nog steeds niet gebeurd. Er ligt in die hoek nogal wat rommel en als het stro weg is, kunnen we daar op gaan ruimen. Maar dat kan dus nog niet.

Christan moet nu nog 1 week naar school. Hij heeft een prachtig rapport. We plagen hem een beetje dat de hele klas over is naar groep 4, maar dat hij terug gaat naar de tweede klas. Dit vanwege het Duitse schoolsysteem dat klassen kent zoals wij die vroeger zelf op school hadden. Gelukkig kan hij er zelf de humor wel van inzien. Hij wil erg graag naar zijn nieuwe school. Na volgend weekend gaat hij bij opa en oma in Roosendaal logeren. Dat geeft Frank en mij wat tijd om te klussen en bovendien moet ik mijn hele huis nog inpakken de komende drie weken. Hele klus! Ik ga maar erg veel weggooien en naar de kringloopwinkel brengen denk ik…

Eindelijk is het zover: de boerderij is van ons, we hebben de sleutels en alles is (zowaar) leeg. Frank is ingeschreven op het nieuwe adres, we hebben alvast één auto met Duits kenteken: tijd voor het eerste weekend in onze bauernhof!

Verder lezen Het eerste weekend (met veel foto’s!)

Jeetje, wat een dag, ik ben net thuis. Vanmorgen eerst een lange sessie gehad (in onze nieuwe woonkamer!) met een verzekeringsmeneer om alle benodigde verzekeringen af te sluiten, zowel voor het huis, onszelf en Franks auto. Vervolgens naar de gemeente om Frank in te schrijven als semi-Duitser. Daarna naar Kleve voor het kenteken van de auto.

En daar liep het mis, want we moesten ineens een brief van de garage hebben waarin ze verklaren dat het chassisnummer klopt met de COC (= technische gegevens van de auto) en dat er nog niet eerder een Fahrzeugbrief voor de auto was uitgegeven door hun (nogal overdreven voor een nieuwe auto, lijkt ons). Die hadden we dus niet omdat we dat niet wisten. Gelukkig heeft Frank goede banden met de garage zodat die brief vanavond nog gemaakt kon worden. Maar ja, Frank moest er wel voor terug naar Roosendaal…

Na deze tegenvaller zijn we weer naar ons huis gereden om daar nog het een en ander te regelen met Inge. Zo moesten we tekenen voor de meterstanden, wat geld overhandigen voor de spullen die we overgenomen hebben, ons uit laten leggen hoe de verwarming werkt en nog wat zaken. En natuurlijk: de sleutel officieel in ontvangst nemen!

Tot nu toe was een van de weinige onzekere factoren de baan van Renée. Ze werkt momenteel in Haarlem en zou moeten gaan werken bij een kantoor van dezelfde werkgever in de buurt van ons nieuwe huis. Vandaag is ze op gesprek geweest in Arnhem en ze is vanmiddag al gebeld dat ze haar bijzonder graag willen hebben. En aangezien ze morgen gebeld wordt over het al dan niet doorgaan van een baan bij een ander kantoor in Arnhem is de kans aanwezig dat ze nog kan kiezen ook. De laatste hobbel is dus zo'n beetje genomen.

Intussen de laatste voorbereidingen aan het treffen voor het afreizen naar Duitsland, morgen hebben we de Besenreincontrole (de controle of alles er nog is en het huis bezemschoon is) en dan krijgen we ook gelijk de sleutel.

Vandaag moesten we bij de Duitse notaris zijn.. Dus een mooie kans om nog even bij het huis te kijken. Helaas werden we overvallen door een onweersbui, maar we hebben toch nog wat kersen kunnen eten en een paar foto's kunnen maken.

Blik vanaf de achterkant van de wei richting het huis. Rechts de zandkuil. 

 een boom welke we nog niet thuis kunnen brengen…  Dit blijkt een tamme kastanje te zijn

 De kersen smaakten goed..

 Deze vrucht konden we ook nog niet helemaal plaatsen…   Mirabellen, oftewel een zoete pruimensoort..

Leuk nieuws is dat de vorige eigenaresse al aardig aan het uitruimen is. Kennelijk maakt ze nu nachten van maximaal een uur of 3 om alles weg te krijgen voor woensdag (waarom ze dan niet een maand eerder begonnen is is me een raadsel) de rest van de tijd brengt ze door met vrachtwagens vullen en ook dingen weggooien. En daarbij heeft ze nog de hulp van een aantal mensen..

Ook leuk dat we elke keer weer nieuwe dingen ontdekken in onze tuin. Hoe vaak we er ook komen, elke keer zien we weer nieuwe dingen. Er hangen nu erg veel kersen en morellen (oftewel krieken, voor de zuiderlingen). De rest van het fruit moet allemaal nog wat groeien en rijpen, alhoewel de bessen ook al beginnen te rijpen. Grappig, eerst dachten we dat ze alleen maar aan de achterkant van het huis groeien, maar vandaag ontdekten we ook een paar bessenstruiken aan de voorkant van het huis. Daar is ook nog een stukje met wat struiken en bomen, en achter de struiken stonden o.a. bessenstruiken..

En zo vond ik nog 4 foto's terug die we een paar weken geleden gemaakt hebben. Onze tuin zonder paarden waardoor alles nu lekker omhoog komt. W hebben nog genoeg maaiwerk voor de boeg..