Onze Bauernhof

Afgelopen vrijdag (9 maart) hebben we het koopcontract getekend. De boerderij is dus van ons. De sleutel krijgen we op 15 juni.

En zoals al beloofd een deel 2.
Wat ook nog moet gebeuren is een leuke kamer voor Christan. Die willen we boven maken, aangezien de huidige kamer die op de plattegrond gemarkeerd is als “kind” vrij klein is en we een ruime zolder hebben… Die kleine kamer kan dan een mooie logeerkamer worden. Met een dakkapel is dat een hele mooie kamer, die moet er dus in komen. Tevens zit er geen deur in deze kamer en da’s toch ook wel een voorwaarde voor een fijne kinderkamer..
En als we dan toch aan het dak bezig (laten) zijn, dan zijn een paar dakramen ook niet zo gek. 1 in de ruimte voor Christan’s kamer, en 1 of 2 in het dak boven de kamer. Klussen die je niet zelf kunt doen en die we dus moeten laten doen..
Dan krijgen we op de lange termijn ook nog een treinbaan. Christan is treinofiel, papa heeft nog een hele berg treinen en rails, dat daar moet een mooie combinatie uit kunnen groeien. We gaan er van uit dat deze boven in de schuur komt, maar zeker weten doen we dat nog niet. Boven in het huis, voor Christans kamer is natuurlijk ook een optie, als dat daar een beetje lekker past zonder heel de boel op te vullen.
Dan krijgen we nog de tuin.. Die is vrij ruim… En we zijn gek op vogels, fotograferen en bomen. We gaan er dus zeker veel bomen en struiken planten. Dit zorgt hopelijk voor veel vogels in de tuin en een mooie tuin is ook een uitkomst voor modellenfotografie en dergelijke dingen. Daarbij wil Renée graag een moestuin. Aangezien het niet te betalen is om heel die tuin vol te planten zal dat ook met stekken en zaaien van noten en eikels en dergelijke. Zoals jullie zullen begrijpen is dit een lange termijn plan..
En dan hebben we alle plannen wel zo’n beetje gehad, denk ik. En mochten we nog een plan bedenken dan leest u dat vast en zeker weer hier..

Alhoewel de boerderij in een prima staat is, willen we toch wat dingen aanpassen. Logisch ook, iedereen die een huis koopt verandert dingen, lijkt me…
Toch valt dat bij ons in het huis zelf heel erg mee. De greepjes van de keuken willen we nieuwe voor. net zoals de deurklinken en deurschildjes.
Enigszins meer werk wordt de schuur. Deze wordt nu gedeeltelijk gebruikt voor opslag. Eigenlijk alleen de grote ruimte met de grote deuren. Daar staat een boottrailer, wat fietsen, bouwmateriaal en meer van dat soort spullen…
Om een en ander te verduidelijken heb ik de plattegrond maar een beetje ingetekend..

Voor een tekening met heel het huis erop en de meeste plannen ingetekend klikt u hier
Zoals te zien is komt er in de rechterruimte een muziekstudio en een fotostudio. Ik (Frank dus) ben nogal een muziekverzamelaar. Die hobby is enigszins uit de hand gelopen… Mijn platen- & CD-verzameling is nogal gigantisch van aantal & omvang geworden in de loop der jaren.. Vandaar dat we deze onder gaan brengen in de schuur. Behalve de platen en CD’s komt hier vanzelfsprekend ook de apparatuur om ze af te spelen, alsmede 1 of 2 PC’s. Daarbij zijn wij nogal liefhebbers van flipper- en gokkasten en hebben we intussen 3 flipper- en 3 gokkasten aangeschaft, deze komen er ook te staan. En dan komt er waarschijnlijk ook nog 1 jukebox bij, welke nu al in mijn huis staat (en dat is dus een andere dan die hierboven staat). Voor de kenners, de flipperkasten zijn “The Getaway/High Speed 2”, “Party Zone” en een oude 70’er-jaren-kast die Yeehaw heet. De gokkasten zijn de “Happy Hour” welke op euro’s speelt, een 70’er-jaren London Club welke op guldens speelt en een gokkast die bij Renee in huis staat en waarvan ik de naam even niet weet… En dan komt er vast nog wel een bank te staan, enige barkrukken en wellicht ook nog een bar. En wellicht nog wat leuke verlichting, mijn verzameling Coca-cola snuisterijen en andere leuke dingen.
De fotostudio wordt primair voor het maken van foto’s van mensen. Portretten en dergelijke. Camera dus met statief, verlichting, gekleurde achtergronden en accesoires om wat meer op de foto te hebben dan alleen een mens en een achtergrond..
Garage spreekt voor zich denk ik. Tevens komt hier de opslag van (tuin)gereedschap en allerlei andere materialen. De ruimte gemerkt met opslag hebben we nog geen bestemming voor. We gaan hem dus waarschijnlijk als opslag gebruiken, waarvan weten we nog niet.
Dan willen we nog een kattenren. Het zou wat vervelend zijn als de katten heel de omgeving door gaan struinen. Daarom willen we een kattenluik maken in de buitendeur van de kelder en bovenaan de keldertrap een ren maken zodat de katten naar buiten kunnen zonder dat ze kunnen ontsnappen.
Dan willen we een veranda. Aan de achterkant bij de buitendeur van de woonkamer. We willen graag buiten zitten en van het uitzicht genieten.. En als het weer wat minder is dan is een afdak boven je wel prettig. vandaar een veranda. En dan willen we ook graag een houtoven.. Voor verse broodjes, pizza en BBQ’en enzo… Echte plannen hebben we daar nog niet voor, maar hij zal er wel komen.
En dan heb ik de echte grote klussen nog niet genoemd..
De vloer van de schuur is niet egaal. Kennelijk stonden daar vroeger koeien en die heeft dus hoge en lage stukken met een hoogteverschil van 10 a 15 cm. Da’s een beetje lastig als je je auto erin wilt parkeren. Dus dat moet op 1 hoogte komen. Met beton aan de gang dus..
En de grindvlakte achter en naast het huis…. Dat vinden we ook niets. Dus dat moet weg en daarvoor in de plek willen we naast het huis een klinkerweggetje met een paar parkeerplaatsen hebben.
En dan is de ruimte voor de schuur tot de weg gewoon van grond waarop wat onkruid en gras groeit voor zover ik mezelf herinner. Dat moet dus ook klinkers of beton worden. we moeten tenslotte wel in onze garage kunnen komen met de auto..
En verdere plannen, lezen jullie in deel 2. Binnenkort hier online.

Enige tijd geleden kwamen we bij een winkel waar we regelmatig gaan kijken, Jolina in Amstelveen. Het is een winkel die jukeboxen, 50’s meubilair, Coca Cola dingen, uithangborden en allerlei andere dingen bedoeld voor de jukebox-generatie verkoopt. We kijken er regelmatig rond, gewoon omdat ze zoveel leuke dingen hebben staan en hangen. En daar kwamen we een werkelijk erg mooie jukebox tegen waarvan het geluid ook nog eens erg goed klonk (het probleem van veel jukeboxen is dat ze alleen goed klinken als ze erg hard staan).
Dit was in de tijd dat er nog een andere koper voor ons was die nog even moest afhaken.. Hij leek ons erg leuk voor in de keuken, en dus hebben we de verkoper beloofd dat we ‘m zouden komen kopen als we ons nieuwe huis zouden kopen.
Vanzelfsprekend maakt belofte schuld en dus zijn we onlangs weer bij Jolina langs geweest. En hij is voor ons gereserveerd. We hebben een aanbetaling gedaan en we kunnen hem ophalen als we de sleutel van het huis hebben.
Het is een Rock-Ola 480 Techno uit 1980.

Vandaag zijn we bij de hypotheekadviseur geweest. Want ja, we moeten natuurlijk wel de financiën rond zien te breien. Nu is dat op zich niet zo’n probleem, omdat we drie huizen te verkopen hebben: dat van Frank, dat van Renée en dat van Renées vader, een erfstuk. Alledrie de huizen hebben overwaarde en op basis daarvan hebben we eigenlijk alleen een soort overbruggingshypotheek nodig, tot ze alledrie verkocht zijn. Dan kunnen we de hypotheek weer aflossen.
De adviseur heeft samen met ons bekeken wat het handigste was. Want we willen natuurlijk een zo gunstig mogelijke regeling, zonder boete voor aflossing en dergelijke. We zijn uitgekomen bij de ING, die een speciale Duitslandhypotheek heeft. Een hypotheek voor mensen die een huis in Duitsland kopen dus. Het bleek mogelijk om de hypotheek zodanig te construeren dat we elke keer als er een huis verkocht wordt, een deel af kunnen lossen zonder boete. Na verkoop van alledrie de huizen hebben we dan geen hypotheek meer en is de boerderij helemaal van ons. Prettig vooruitzicht!
Volgende week komt als het goed is de offerte binnen en kunnen we alles verder regelen. Vol goede moed hebben we de makelaar gemaild dat het allemaal gaat lukken. En nu staat “ons” huis op de site met de vermelding: Verkocht onder voorbehoud

Okee, foto’s, want dat is natuurlijk waar iedereen op wacht
Plattegrond van het huis, boven de keuken, badkamer, slaapkamers en de hal ligt de vide, waar Christan zijn kamer krijgt

Vooraanzicht, Links de ramen van de keuken, rechts van de voordeur die van de slaapkamer en helemaal rechts die van de korte poot van de L-vormige woonkamer

Woonkamer, dit is de korte poot van de L

Vanuit de woonkamer zie je de vide

Hier wat meer woonkamer, de kerstboom komt bijna tot het 4.60 hoge plafond

De slaapkamer, kasten en bed nemen we waarschijnlijk over

De badkamer, links achteraan is een inloopdouche

De logeerkamer

Beneden in de kelder staat de verwarmingsinstallatie (oliestook)

Nog meer kelderbergruimte

De keuken, met uitzicht op de tuin

Andere kant van de keuken, hij is 32 m2, een complete huiskamer dus

Plattegrond van de schuur (300 m2 plus 300 m2 op de bovenverdieping)

Deel van de schuur (beneden)

Bovenverdieping van de schuur

Hooizolder

Weilandje

Dennen- en coniferenaanplant

Tuin (rechts de buiteningang van de kelder, daarboven de keukenramen)

Meer tuin

En het uitzicht aan de voorkant

Inmiddels hebben we een afspraak met onze hypotheekadviseur voor vrijdag 16 februari. Dan gaan we bekijken hoe we de financiering van de overbruggingshypotheek moeten regelen. We hebben alleen een overbrugging nodig omdat we zelf drie huizen te verkopen hebben met behoorlijke overwaarde. Na de verkoop kunnen we naar verwachting de overbruggingshypotheek geheel aflossen en als het goed is houden we zelfs nog een reservepotje over 

Ja, na een dikke 7 jaar "apart together" gaat het er dan toch van komen: wij gaan samenwonen. Wij, dat zijn Frank (41), Renée (44) en onze zoon Christan (6). Nu kunnen we dat natuurlijk in Roosendaal doen, waar Frank woont, of in Haarlem, waar Renée en Christan wonen, maar ja… Onze beide huizen zijn te klein voor al onze gezamenlijke spullen
 
We willen graag een beetje ruim wonen. Niet meer in de stad, maar ergens met ruimte en rust. Lekker buiten. En met voldoende plek voor Christan om buiten te spelen, voor Franks platen- en cd-collectie van meer dan 10.000 stuks, onze grote boekenverzameling en de rest van onze bezittingen.
 
Maar ja, waar vind je zoiets tegen een betaalbare prijs? In Nederland valt dat niet mee. Tot we toevallig ergens lazen dat je in Duitsland nog heel betaalbare huizen vindt voor een nette prijs. En lees dan Duitsland als: op twee keer vallen van de Nederlandse grens
 
Langzamerhand wennen we aan het idee, we zoeken veel informatie via internet en via Franks broer, en zijn oom en tante die ook in Duitsland wonen. Weliswaar zullen we heel wat moeten regelen (een baan die kant uit bijvoorbeeld, en een school voor Christan) maar het idee begint ons steeds meer te trekken.
 
We neuzen op internet rond, vinden ervaringen van anderen en veel tips. Waaronder ook sites van makelaars. Na een tijdje gaan we zelfs gericht naar een bepaald type huis zoeken, dat alles heeft wat we nodig hebben.
 
Een paar eisen hebben we natuurlijk wel: we zoeken een vrijstaand huis met voldoende ruimte, op niet te grote afstand van de grens, bij voorkeur met een flinke tuin, een eetkeuken en een kelder. Er moet een school in de buurt zijn voor Christan, in Nederland of in Duitsland. En er moet ook plek zijn voor logees.
 
We leggen contact met de makelaar achter www.huizen.de. En op een dag in januari gaan we drie huizen bekijken. Een ervan valt al meteen af. Het tweede houden we in reserve, maar we vallen eigenlijk alledrie als een blok voor een woonboerderij met 12.500 m2 grond erbij. Het enige vervelende is: er zijn al potentiële kopers
 
Weer thuis besluiten we te doen of onze neus bloedt en gewoon een bod te doen. Dan weten ze in elk geval dat we serieuze interesse hebben. We krijgen antwoord: de kopers die als eerste hebben geboden zijn bezig om de financiën rond te krijgen, maar of dat lukt is niet zeker. We moeten afwachten tot het begin van de week erna.
 
Deze nagels kostende week kruipt om. Maandag: geen bericht van de makelaar. Dinsdag: nog steeds geen bericht. Woensdags besluit ik zelf maar te mailen: voorzichtig deel ik mee dat we zowat knappen van de spanning en willen ze alsjeblieft laten weten hoe het ervoor staat?
 
Ik krijg dezelfde middag nog antwoord:
 
Beste Renée en Frank,
Nog niet knappen want ik heb goed nieuws.

De eerste kandidaten hebben afgehaakt omdat het voor hen al met al toch te duur werd. Ze hadden een bod gedaan van 320.000 maar daar waren de verkopers niet echt tevreden mee.

De tweede kandidaten zijn een echtpaar die uitgekocht gaan worden door hun gemeente. Ze zouden dan genoeg geld hebben om het huis te kopen maar het gaat allemaal veel te lang duren. Ik heb gezegd dat er een bod ligt (dat van jullie), en dat ik dat niet langer kan negeren.

Dus, als jullie willen kunnen we verder gaan. Ik ga er dan even van uit dat jullie bod voor de verkopers wel acceptabel is. Verder heb ik van mevrouw de eigenaresse begrepen dat ze er in elk geval per 01-06-2007 uit wil zijn omdat ze dan de oogsttijd niet meer mee hoeft te maken. Het is teveel werk voor een oudere vrouw.

Het beste lijkt me als we nog een keer gaan kijken en e.e.a. in alle rust bespreken, bel mij of onze assistente maar voor een afspraak.

Met vriendelijke groet,
 
D.E. Makelaar
 
Zou het dan toch gaan gebeuren? Ik bel 's middags op, maar het kantoor is al dicht  Ik spreek de voicemail in, waarbij ik grote moeite heb om mijn eigen mobiele nummer te reproduceren  De volgende dag belt de makelaar me 's morgens terug. Hij legt uit dat ons bod waarschijnlijk wel voldoende is en dat we ervan uit mogen gaan dat het wel aanvaard zal worden. Ik vraag hem of we misschien zaterdags al langs kunnen komen, maar dat gaat niet. We spreken af voor de zaterdag erna. Nog een hele week wachten
 
Voorzichtig beginnen we plannen te maken. En nog meer plannen. En nog veel meer plannen. Het weekend voor we naar Duitsland gaan liggen we tot 2 uur 's nachts wakker. En maar praten en plannen maken. De week kruipt om. Maar eindelijk is het dan toch zaterdag en gaan we naar de boerderij.
 
We maken nogmaals een ronde door het huis, de enorme schuur en over het bijbehorende land. De makelaar vertelt ons een hoop dingen die we de eerste keer nog niet gehoord hadden (gelukkig geen vervelende dingen). Dan gaan we om de tafel zitten. We hebben een waslijst met vragen over van alles en nog wat. Die worden allemaal netjes beantwoord en dan is het zo ver: de makelaar vraagt of de verkoopster akkoord gaat met ons bod. Ze probeert nog even er wat bij te krijgen maar we leggen uit dat we kosten zullen moeten maken voor het vervangen van het Dreikammersysteem (de rioleringsinstallatie). Waarop ze akkoord gaat met ons bod en de makelaar nog even doordrukt dat ook de keuken bij de prijs in zit. Oeps, daar had ze niet helemaal op gerekend, maar in de verkoopinformatie stond niet, dat de keuken er niet bij zat (in Duitsland wordt de keuken niet als onderdeel van het huis gezien en vaak moet je die dus apart overnemen of zelf een nieuwe kopen omdat de oude bewoner hem mee heeft genomen).
 
We hebben een huis! Niet zomaar een huis: ons droomhuis!